- haysiyyet
- (A.)[ ﺖﻴﺜﻴﺣ ]şeref, onur.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
haysiyet — is., Ar. ḥayṣiyyet 1) Değer, saygınlık, itibar Kendinden dinlediğine göre, çekilmenin sebebi bir haysiyet meselesi idi. F. R. Atay 2) Öz saygı Birleşik Sözler haysiyet divanı bu haysiyetle Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller haysiyetine dokunmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
MA-UL HAYAT — Mc: Haysiyyet. Şeref, yüz suyu. * Hayat suyu. (Bak: Ab ı hayat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük